Czy można się upić nie pijąc? Tajemnica syndromu autobrowaru

Belg został niedawno oskarżony o jazdę pod wpływem, ale został później uniewinniony po tym, jak twierdził, że nie pił alkoholu, mimo że zawartość alkoholu we krwi sugerowała co innego. Nasuwa się intrygujące pytanie: czy można się upić, nie pijąc alkoholu?

Chociaż nie zdarza się to większości ludzi, osoby, u których zdiagnozowano zespół autobrowaru, doświadczają dokładnie tego zjawiska. Aby zrozumieć, jak niebezpieczny jest ten stan, niezależnie od tego, czy pijesz alkohol, czy nie, przyjrzyjmy się, czym właściwie jest zespół autobrowaru.

Co to jest syndrom autobrowaru?

Zespół autobrowaru, znany również jako zespół fermentacji jelitowej, to rzadkie schorzenie, w którym niektóre bakterie i grzyby w jelitach przerastają i przekształcają węglowodany w alkohol. Chociaż każdy ma zdrowe mikroorganizmy w swoim mikrobiomie jelitowym, przerost może prowadzić do tego niezwykłego zespołu.

Nadmiar drożdży odżywia się spożywanymi cukrami i przekształca je w energię, wytwarzając dwutlenek węgla i etanol jako produkty uboczne. Etanol – odurzający składnik alkoholu – przedostaje się do krwioobiegu i przemieszcza się po całym organizmie, powodując objawy zatrucia. Oznacza to, że stężenie alkoholu we krwi może wzrosnąć bez spożycia alkoholu i może znacznie wzrosnąć nawet przy minimalnym spożyciu alkoholu.

Historia zespołu fermentacji jelitowej

Jeden z najwcześniej udokumentowanych przypadków pochodzi z 1948 roku i dotyczył pięcioletniego afrykańskiego chłopca, który zmarł po tym, jak obrzęk przewodu pokarmowego spowodował pęknięcie żołądka. Podczas sekcji zwłok gaz i płyn w jego jamie brzusznej miały wyraźnie zapach alkoholu.

Inne wczesne przypadki odnotowano w Japonii w latach pięćdziesiątych XX wieku. W 1976 roku badacze udokumentowali przypadek 24-letniej kobiety, która upiła się po zjedzeniu węglowodanów. Jej stan wynikał z przerostu grzybów i została skutecznie wyleczona lekami przeciwgrzybiczymi i ograniczeniem węglowodanów, torując drogę do naszego obecnego zrozumienia zespołu autobrowaru.

Na całym świecie zgłoszono mniej niż 100 przypadków tej choroby, ale badacze uważają, że choroba ta jest niedodiagnozowana.

Co powoduje zespół autobrowaru?

Ponieważ zespół autobrowaru wynika z braku równowagi w mikrobiomie jelitowym, do jego rozwoju może przyczynić się kilka podstawowych warunków i nawyków. U osób dotkniętych chorobą często występuje specyficzny rodzaj drożdży, Saccharomyces cerevisiae, w nieprawidłowym stężeniu.

Stany, które mogą zwiększać ryzyko, obejmują:

• choroba Leśniowskiego-Crohna
• Zespół jelita drażliwego
• Przerost bakteryjny jelita cienkiego
• Cukrzyca
• Otyłość
• Osłabiony układ odpornościowy

Nawyki uszkadzające mikrobiom jelitowy również mogą zwiększać ryzyko. Nadmierne stosowanie antybiotyków niszczy zdrowe bakterie jelitowe, zakłócając mikrobiom i sprzyjając przerostowi grzybów. Dieta bogata w węglowodany lub przetworzoną żywność może powodować problemy żołądkowo-jelitowe i dalszą nierównowagę.

Objawy zespołu autobrowaru

Jak sama nazwa wskazuje, zespół autobrowaru powoduje, że organizm wytwarza wewnętrznie alkohol, co prowadzi do objawów przypominających zatrucie alkoholowe i kaca.

Początkowe objawy przypominają upicie:

• Utrata koordynacji
• Mgła mózgowa
• Zawrót głowy
• Niewyraźna mowa
• Zmiany nastroju
• Delirium

Po metabolizowaniu alkoholu przez organizm mogą pojawić się objawy przypominające kaca:

• Bóle głowy
• Zmęczenie
• Wzdęcia
• Odbijanie
• Nudności i wymioty
• Trudności z koncentracją
• Problemy z pamięcią

Objawy mogą zanikać po detoksykacji organizmu, ale mogą powrócić wraz ze spożyciem węglowodanów i cukru, jeśli problem nie zostanie rozwiązany.

Jak zdiagnozować zespół autobrowaru

Diagnoza obejmuje połączenie badań laboratoryjnych i obserwacji klinicznej. Ponieważ schorzenie to występuje rzadko, lekarze zazwyczaj najpierw wykluczają inne choroby.

Wstępne kroki obejmują przejrzenie historii choroby, udokumentowanie objawów i wykonanie badania fizykalnego. Badania krwi i moczu pomagają wykluczyć inne schorzenia, natomiast próbki kału i badania endoskopowe mogą wykryć przerost bakterii lub grzybów.

Jeśli wyeliminowane zostaną inne przyczyny, można przeprowadzić test prowokacji węglowodanami. Polega to na spożyciu posiłku bogatego w węglowodany lub tabletkach z glukozą na pusty żołądek, a następnie dokonaniu pomiaru BAC. Podwyższony poziom BAC bez spożycia alkoholu wskazuje na zespół autobrowaru.

Czy można pić z zespołem autobrowaru?

Picie alkoholu może być niezwykle niebezpieczne dla osób z zespołem autobrowaru. Ponieważ ich organizmy już wytwarzają alkohol z węglowodanów, dodatkowe spożycie alkoholu może prowadzić do niebezpiecznie wysokiego poziomu alkoholu we krwi, zwiększając ryzyko ciężkiego zatrucia i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Nawet po leczeniu lekami przeciwgrzybiczymi objawy mogą nawrócić. Alkohol zaburza mikrobiom jelitowy i osłabia układ odpornościowy, zwiększając prawdopodobieństwo powrotu przerostu drożdżaków.

Niebezpieczeństwa związane z zespołem autobrowaru

Syndrom autobrowaru stwarza znaczne ryzyko, szczególnie jeśli nie jest zdiagnozowany lub źle zrozumiany. W przeciwieństwie do typowego spożycia alkoholu, zatrucie może nastąpić nieoczekiwanie po posiłku bogatym w węglowodany.

Ryzyko obejmuje:

• Zwiększone ryzyko wypadku
• Zatrucie alkoholem
• Ryzykowne zachowanie
• Zmniejszona kontrola silnika
• Zaburzony osąd

Długoterminowe skutki zdrowotne odzwierciedlają skutki przewlekłego spożywania alkoholu:

• Uszkodzenie lub choroba wątroby
• Choroba sercowo-naczyniowa
• Niektóre nowotwory
• Cukrzyca
• Problemy z GI

Schorzenie to może również prowadzić do głodu i uzależnienia od alkoholu, problemów prawnych, takich jak opłaty za jazdę pod wpływem, oraz negatywnego wpływu na zatrudnienie lub wyniki w nauce.

Leczenie syndromu autobrowaru

Leczenie zazwyczaj łączy zmianę stylu życia i przyjmowanie leków. Korekty dietetyczne obejmują:

• Unikanie węglowodanów
• Unikanie przetworzonej żywności
• Unikanie dodatku cukru
• Stosowanie diety wysokobiałkowej w celu uzyskania uczucia sytości

Leki przeciwgrzybicze działają na przerost drożdżaków:

• Flukonazol
• Itrakonazol
• Nystatyna
• Echinokandyny

W celu przywrócenia równowagi jelitowej można zalecić suplementy probiotyczne. Ponieważ stan nie jest w pełni poznany, plany leczenia są dostosowywane indywidualnie. Możliwy jest nawrót, który w niektórych przypadkach wymaga długoterminowego leczenia.

Zarządzanie zespołem autobrowaru

Długoterminowe zmiany stylu życia mogą pomóc w zapobieganiu nawrotom:

• Leczyć podstawowe schorzenia: Zarządzanie powiązanymi problemami zdrowotnymi zmniejsza brak równowagi mikrobiomu jelitowego.
• Regularnie ćwicz: aktywność fizyczna wspiera zdrowy mikrobiom jelitowy i wzmacnia układ odpornościowy.
• Ogranicz dodane cukry: Zmniejszenie spożycia cukru pomaga utrzymać równowagę jelit i zmniejsza ryzyko otyłości i cukrzycy.
• Wybieraj węglowodany złożone: wybieraj produkty pełnoziarniste i warzywa zamiast prostych węglowodanów, aby zapobiec skokom poziomu cukru we krwi.
• Zrezygnuj lub ogranicz spożycie alkoholu: Alkohol sprzyja przerostowi drożdżaków i zaburza zdrowie jelit, zwiększając ryzyko nawrotu choroby.

Kluczowe dania na wynos

Zespół autobrowaru, choć niezwykle rzadki, imituje skutki picia alkoholu bez faktycznego spożycia. Podobnie jak alkohol powstaje w wyniku fermentacji, przerost drożdży jelitowych replikuje ten proces w organizmie. Może to być niebezpieczne, jeśli nie jest leczone, a picie alkoholu może zwiększyć ryzyko. Dla osób cierpiących na tę chorobę, a właściwie dla każdego, ograniczenie lub wyeliminowanie spożycia alkoholu może zapewnić znaczne korzyści zdrowotne. Narzędzia takie jak Quitmate mogą wspierać tych, którzy chcą wprowadzić pozytywne zmiany w swoich nawykach związanych z piciem.