Waarom faalde het alcoholverbod uit de jaren twintig?

Stel je voor dat je in een land woont waar je in de gevangenis kunt belanden als je aan een bar een drankje drinkt. Dat was de realiteit in Amerika tijdens het droogleggingstijdperk. Vanaf 1919 bereikte de Temperance Movement haar doel – een federaal verbod op alcohol – maar zag het beleid in 1933 ineenstorten.

Waarom mislukte het verbod? Kortom, het komt omdat het zelden werkt om mensen te vertellen wat ze met hun persoonlijke gewoonten moeten doen. Het experiment uit de jaren twintig met het verbieden van alcohol is een goed voorbeeld. In plaats van matigheid te bevorderen, heeft het de georganiseerde misdaad aangewakkerd, de economie geschaad en de volksgezondheid geschaad.

Het toneel bepalen: wanneer vond het verbod plaats?

Of je het nu de Roaring Twenties of de Jazz Age noemt, de jaren twintig in Amerika waren gevuld met naoorlogse energie. Het 'Age of Prohibition' roept beelden op van jurken met franjes, bobkapsels, stijlvolle hoeden, snelle auto's en geheime wachtwoorden om verborgen speakeasies te betreden.

Het verbod was een kortstondige poging van de overheid om de verkoop van alcohol te verbieden. Ondanks het doel om de samenleving te ‘zuiveren’ van ‘Demon Rum’, waren de resultaten het tegenovergestelde: de misdaadcijfers stegen enorm, illegale bars vervingen de legale, en iedereen die iets wilde drinken kon er nog steeds een krijgen.

Het verbod onderdrukte de opstandige geest van die tijd niet. Vrouwen drongen aan op grotere onafhankelijkheid en zelfexpressie. Het was ook de tijd van het Teapot Dome-schandaal, dat corruptie bij de overheid waarbij oliemagnaten, politici, illegale verkoop van sterke drank en omkoping betrokken waren, aan het licht bracht.

Maar waarom gebeurde het verbod? En waarom mislukte dit grootse experiment in de publieke moraal? Laten we de geschiedenis verkennen.

Waarom gebeurde het verbod?

Het verbod was het resultaat van de Temperance-beweging en het anti-alcoholsentiment dat sinds de begindagen van Amerika aan het ontstaan ​​was. Tegen het einde van de 19e eeuw kreeg de beweging voldoende momentum om haar doelen te bereiken.

• De Temperance-beweging wint aan snelheid: In de 19e en het begin van de 20e eeuw veroordeelden activisten alcohol op religieuze gronden. Na 1900 stimuleerde de Protestantse Anti-Saloon Liga de beweging vooruit. De oppositie van 'natte' groepen (zoals katholieken en Duitse lutheranen) hield stand tot de Eerste Wereldoorlog, toen graan voorrang kreeg als voedsel.
• Het 18e Amendement wordt aangenomen: De Amerikaanse Senaat stelde op 18 december 1917 het 18e Amendement voor. Na goedkeuring door 36 staten werd het op 16 januari 1919 geratificeerd. Een jaar later stond het hele land droog.
• De Volstead Act biedt een juridisch kader: Ondanks het verzet van president Woodrow Wilson keurde het Congres op 28 oktober 1919 de Volstead Act goed. Deze National Prohibition Act verbood de verkoop van alcohol, definieerde ‘bedwelmende sterke drank’ en stelde straffen vast voor overtredingen.
• Booze Goes Underground: De nieuwe wetten weerhielden mensen er niet van om te drinken. In plaats daarvan ontstond er een zwarte markt, met dranksmokkelaars die illegale drank leverden en speakeasies die enthousiaste klanten bedienden. Niet-gereguleerde alcohol leidde tot veiligheidsrisico's en gezondheidsproblemen, zoals benadrukt door krantenkoppen als "Poisons That Lurk in the Bootleg Booze" van Popular Science Monthly uit 1925.

Het verbod duurde dertien jaar – van 1920 tot 1933 – totdat het werd ingetrokken door het 21e Amendement. Dit blijft de enige keer in de Amerikaanse geschiedenis dat het ene amendement door het andere wordt ingetrokken.

Waarom mislukte het verbod?

Terugkijkend was het verbod vanaf het begin gedoemd te mislukken. Hier gaan we dieper in op de redenen voor het mislukken ervan.

1. Social, Psychological, and Health Reasons

In plaats van de drankindustrie uit te bannen, dreef het verbod deze ondergronds, met gevaarlijke gevolgen. De onzorgvuldige productie van smokkelaars leidde tot duizenden doden als gevolg van bedorven alcohol. Speakasies en smokkel zorgden er ook voor dat de georganiseerde misdaad kon floreren, waarbij beruchte gangsters als Al Capone aan de macht kwamen.

2. Economic Reasons

De sluiting van brouwerijen, distilleerderijen en bars had ernstige economische gevolgen. Zoals gedocumenteerd in het PBS-programma van Ken Burns over Prohibition gingen duizenden banen verloren – van brouwers tot obers, vatenmakers en vrachtwagenchauffeurs. Sommige bedrijven pasten zich aan door moutsuiker of frisdranken te produceren, maar de algehele economische tol was zwaar. De regering verloor naar schatting 11 miljard dollar aan belastinginkomsten, terwijl ze 300 miljoen dollar uitgaf om het beleid af te dwingen.

3. Legal and Political Reasons

Het handhaven van de verbodswetten bleek veel moeilijker dan verwacht. Door gaten in de wet konden apothekers alcohol voor ‘medicinale’ doeleinden verkopen, en ingrediënten voor zelfgemaakte ‘badjenever’ waren direct verkrijgbaar. Wijdverbreide publieke weerstand en corruptie ondermijnden de effectiviteit van de wet.

Het einde van het verbod

De genadeslag voor het verbod kwam met de Grote Depressie. Terwijl de natie zich concentreerde op economisch herstel, vervaagde de steun voor het verbod, wat de weg vrijmaakte voor het 21e Amendement in 1933.

Het volgende hoofdstuk in de Amerikaanse alcoholgeschiedenis

Terwijl het 21e Amendement het verbod introk, werd alcohol niet overal meteen verwelkomd. Noord- en Zuid-Carolina verwierpen het amendement en acht staten stemden niet. Mississippi handhaafde zijn eigen versie van het verbod tot 1966.

Verbod, volksgezondheid en herstel

Heeft het verbod volledig gefaald? Niet iedereen is het daarmee eens. Sommige volksgezondheidsstudies suggereren dat gedeeltelijke verbodsbepalingen voordelen kunnen bieden, terwijl anderen beweren dat het verbod voorbijgaat aan het belang van individuele motivatie bij het terugdringen van alcoholgebruik. De meeste mensen hadden er een hekel aan dat de overheid zich te buiten ging aan persoonlijke gewoonten, waardoor ze het verbod gingen trotseren.

Advies om te bezuinigen of te stoppen

Het verbod laat zien dat gedwongen onthouding niet werkt. Blijvende verandering komt van binnenuit. Hier zijn enkele tips voor bewust drinken:

• Houd rekening met uw drinkpatronen: houd bij wanneer en waarom u drinkt zonder oordeel. Bewustwording is de eerste stap naar verandering.
• Vind uw ‘waarom’: Identificeer persoonlijke redenen om te bezuinigen, zoals het verbeteren van de gezondheid, het besparen van geld of het opbouwen van authentieke verbindingen.
• Stel specifieke doelen: bepaal van tevoren hoeveel u gaat drinken en houd u daaraan. Deel uw doelen met een vriend of gebruik een app zoals Quietmate om drankjes bij te houden en gewoonten bij te houden.
• Neem contact op met uw ondersteuningsteam: maak contact met vrienden, familie of online communities voor aanmoediging. Het forum van Quietmate biedt 24/7 ondersteuning.
• Vind andere manieren om plezier te hebben: Neem deel aan activiteiten zoals dansen of gezelligheid die op natuurlijke wijze dopamine en serotonine stimuleren - geen alcohol nodig.

Samenvattend

Zoals Abraham Lincoln in de jaren 1840 zei over het alcoholverbod in Illinois: 'Het verbod gaat de grenzen van de rede te boven, in die zin dat het probeert de eetlust van een man te beheersen door middel van wetgeving en een misdaad maakt van dingen die geen misdaden zijn... Een verbodswet is een klap voor de principes waarop onze regering is gegrondvest.'

Laten we onze eigen alcoholreizen beschouwen als keuzes en niet als beperkingen. Je kunt er net zo veel plezier aan beleven als de flappers uit de jaren twintig, geheel drankvrij!