Kırık Bir Kalbi İyileştirmek: Ayrılığın Acısının Ötesine Geçmek

Bir ayrılıktan sonra göğsünüzdeki o içi boş ağrı gerçektir. Ani panik dalgaları ve derin yalnızlık hissi sadece kafanızda değildir; bunlar vücudunuzun derinden acı veren bir olaya, bir tür duygusal travmaya verdiği tepkidir. Kırık bir kalbin nasıl iyileştirileceğini öğrenmek, bu sinyalleri dinlemek anlamına gelir. Gerçek iyileşme, zamandan daha fazlasını gerektirir; aktif travma iyileştirme teknikleri gerektirir. Kalp kırıklığıyla ve bir ayrılıktan sonra yalnızlıkla başa çıkmanın zorluklarıyla başa çıkmanın pratik, beden merkezli yollarını keşfedeceğiz, kendinizle yeniden bağlantı kurmanıza ve kendi teninizde yeniden güvende hissetmenize yardımcı olacağız.

Travmayı Anlamak: Görünmez Ayı

Şimdi o ayının sizi evinize kadar takip ettiğini ve hayatınızın her köşesine gizlendiğini hayal edin. Çözülmemiş travmayla yaşamak böyle hissettirebilir. Çeşitli şekillerde ortaya çıkabilir ve her birimizi benzersiz şekilde etkileyebilir; kaygı ve depresyondan madde bağımlılığına ve fiziksel hastalıklara kadar. Kendi "görünmez ayımızı" tespit etmek ve anlamak, iyileşmeye doğru atılan ilk adımdır. Bu makalede, travma canavarını evcilleştirmek ve hayatlarımız üzerindeki kontrolü geri kazanmak için sekiz güçlü stratejiyi inceleyeceğiz.

Travma Nedir?

Travma özünde derinden üzücü veya yaşamı tehdit eden bir olaya verilen güçlü bir duygusal tepkidir. Bu sadece kötü bir anıdan daha fazlası; Cleveland Kliniği'nin tanımladığı gibi bu, "tıpkı fiziksel bir yara gibi iyileşmesi zaman ve bakım gerektiren duygusal bir yaradır." Başa çıkma yeteneğimizi aşan bir şey yaşadığımızda beynimiz ve bedenimiz hayatta kalma moduna girer. Bu yanıt bizi o an korumak için tasarlanmıştır ancak bazen sistem sıfırlanmaz. Korku, çaresizlik ve stres duyguları, tehlike geçtikten sonra bile uzun süre devam edebilir ve günlük hayatımızı farkına bile varmayabileceğimiz şekillerde etkileyebilir.

Bu kalıcı etki, daha önce bahsettiğimiz "görünmez ayı"dır. Kalabalık bir odaya girdiğinizde kaygı, hiçbir yerden gelmiyormuş gibi görünen bir öfke parıltısı veya kötü bir şeyin olacağına dair ısrarcı bir duygu olarak ortaya çıkabilir. Şimdiki zamanınızı şekillendirmeye devam eden, geçmişin fizyolojik ve psikolojik yankısıdır. Travmanın doğal olmayan bir olaya verilen doğal bir tepki olduğunu anlamak, onun yaşamınız üzerindeki etkisini ele almanın ve bu duygusal yarayı nasıl iyi bir şekilde iyileştireceğinizi öğrenmenin ilk adımıdır.

Travma Ne Kadar Yaygındır?

Travma yaşadıysanız, bu inanılmaz derecede izole edici gelebilir, ancak yalnız değilsiniz. Ulusal Sağlık Enstitülerine göre nüfusun yaklaşık %7 ila %8'i hayatlarının bir noktasında travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) yaşayacaktır. Bu sayı zaten önemli olsa da, yalnızca TSSB için özel tanı kriterlerini karşılayanları temsil ediyor. Gerçek şu ki, çok daha fazla insan travmatik olaylar yaşıyor ve resmi bir tanı almadan bunların etkileriyle yaşıyor. Hikayelerimizin detayları benzersiz olsa da travmadan iyileşme yolculuğu ortak bir insan deneyimidir.

Bu Bir Zayıflık Değil: Uzman Bakış Açısı

Bir konuda tamamen açık olalım: Travma yaşamak bir zayıflık belirtisi değildir. Bu, anormal bir duruma verilen normal bir insan tepkisidir. NIH'den bir uzmanın belirttiği gibi, "PTSD gerçektir. Bu hiçbir şekilde bir zayıflık değildir. İnsanlar tek başına ve sessizce mücadele etmemelidir." Beyniniz ve bedeniniz, korkunç bir deneyimden kurtulmanıza yardımcı olmak için tam olarak yapmaları gerekeni yaptı. Sonrasındaki etkiler karakterinizin veya gücünüzün bir yansıması değil, daha ziyade katlandığınız şeylerin bir kanıtıdır. Deneyiminizin geçerliliğini kabul etmek iyileşmeye doğru çok önemli ve güçlendirici bir adımdır.

Farklı Travma Türlerini Anlamak

Travma herkese uyan tek boyutlu bir deneyim değildir. Bir spektrumda var olur ve bir kişinin son derece üzücü bulduğu şeyi bir başkası farklı şekilde işleyebilir. "Travmanın büyük ya da küçük olabileceğini, ancak her iki türün de gerçek olduğunu ve sizi derinden etkileyebileceğini" hatırlamak önemlidir. Deneyimleri karşılaştırmaya veya sıralamaya gerek yok; Duygularınız, onlara ne sebep olursa olsun geçerlidir. Travmanın alabileceği farklı biçimleri tanımak, onu kendi yaşamlarımızda tanımlamamıza ve kendimize ve başkalarına şefkat göstermemize yardımcı olur. Tek ve bunaltıcı olaylardan uzun süreli stres dönemlerine kadar travmanın kaynağı çok çeşitli olabilir ancak etkisi her zaman önemlidir.

"Büyük T" ve "Küçük t" Travması

Spektrumu daha iyi anlamak için uzmanlar travmayı genellikle iki türe ayırır: "Büyük T" ve "küçük t." "Büyük T" travmaları, çoğu insanın travmatik olduğu konusunda hemfikir olacağı, hayatı değiştiren önemli olaylardır. Bu kategori doğal afetler, askeri çatışmalar, fiziksel veya cinsel saldırılar ve ciddi kazalar gibi olayları içerir. Bunlar “travma” kelimesini duyduğumuzda sıklıkla aklımıza gelen olaylardır. Öte yandan, "küçük" travmalar, ilk bakışta o kadar şiddetli görünmese de yine de derin bir etki bırakabilen üzücü olaylardır. Örnekler arasında zor bir ayrılık veya boşanma, zorbalık, bir evcil hayvanın ölümü veya sürekli duygusal ihmal yer alır. Tek bir "küçük T" olayı acı verici olabilirken, bu deneyimlerin birçoğunun kümülatif etkisi, "Büyük T" travması kadar zarar verici olabilir.

Travmanın Spesifik Formları ve Etkileri

Travma, "Büyük T" ve "küçük t" çerçevesinin ötesinde kaynağına göre de sınıflandırılabilir. Bu spesifik formları anlamak, duygularınızın ve davranışlarınızın köklerini belirlemenize yardımcı olabilir. Her türün kendine özgü zorlukları vardır ve yaşamlarımızı farklı şekillerde şekillendirebilir.

Childhood Trauma

Çocukluk travması, gelişim yıllarımız boyunca yaşanan fiziksel veya sözlü taciz, ihmal veya stresli ve dengesiz bir evde büyümek gibi olumsuz deneyimlerden kaynaklanır. Çocuğun beyni hâlâ gelişmekte olduğundan, sekiz yaşından önce yaşanan travmanın özellikle önemli bir etkisi olabilir. Bu erken yaralar bağlanma tarzlarımızı, özgüvenimizi ve başa çıkma mekanizmalarımızı yetişkinliğe kadar şekillendirebilir ve çoğu zaman hayatımızın ilerleyen dönemlerinde ilişkileri ve stresi nasıl yönlendireceğimizin planını oluşturur.

Sexual Trauma

Cinsel travma, rızanın alınmadığı veya verilemediği her türlü cinsel saldırı, taciz veya zararlı cinsel davranışlara maruz kalmayı içerir. Kişisel sınırların ve güvenliğin ihlali, derin ve kalıcı etkilere yol açabilir. Hayatta kalanlar genellikle kabuslar, geçmişe dönüşler ve tetikleyicilerle karşı karşıya kaldıklarında yoğun kaygı dahil olmak üzere TSSB belirtileri yaşarlar. Bu tür travma kişinin benlik duygusunu, başkalarına olan güvenini ve yakın bağlantılar kurma yeteneğini derinden etkileyebilir.

Relationship Trauma

Bu tür travma, fiziksel veya duygusal olabilen sağlıksız veya istismarcı ilişkilerden kaynaklanır. Çoğunlukla manipülasyon kalıpları, şüphe uyandırma, ihanet veya sürekli duygusal güvenlik eksikliğinden kaynaklanır. İlişki travması öz değer duygunuzu aşındırabilir ve gelecekteki partnerlerinize güvenmenizi zorlaştırabilir. Duygusal yaralar fiziksel olanlar kadar derin olabilir; ilişki bittikten çok sonra bile kendinizi endişeli, yalıtılmış hissetmenize ve kendi kararlarınızı sorgulamanıza neden olabilir.

Religious Trauma

Dini travma, bir dini grup, lider veya inanç sistemi istismarın, kontrolün veya manipülasyonun kaynağı haline geldiğinde ortaya çıkar. Bu, bireyleri utandırmak, izole etmek veya korkutarak itaat etmeleri için kutsal metinlerin veya doktrinlerin kullanılmasını içerebilir. Bunu yaşayanlar için dini travma, inanç krizine, derin bir ihanet duygusuna ve otorite figürlerine veya topluluk gruplarına güvenmede zorluğa yol açabilir. Bu, kişinin sadece ruhsal yaşamını değil aynı zamanda temel kimlik ve aidiyet duygusunu da etkileyen derin bir yaradır.

Çözümlenmemiş Travmanın Belirtilerini Tanımak

Travmanın etkileri her zaman hemen ortaya çıkmaz. Bazen işaretler aylar hatta yıllar sonra ortaya çıkar ve bu durum onları orijinal olayla ilişkilendirmeyi zorlaştırır. Bu belirtiler vücudunuzun size duygusal bir yaranın tam olarak iyileşmediğini söyleme şeklidir. Uykunuzdan ilişkilerinize kadar her şeyi etkileyerek fiziksel, duygusal ve davranışsal olarak ortaya çıkabilirler. Pek çok kişi, bu zor duyguları uyuşturmak için farkında olmadan içki içme veya diğer madde kullanımı gibi başa çıkma mekanizmalarına yöneliyor; bunların temel nedenden ziyade semptomları tedavi ettiklerini fark etmiyor. Bu işaretleri tespit etmeyi öğrenmek, yüzeyin altında gerçekte neler olup bittiğini anlamanın ilk adımıdır.

Warning Signs in Adults

Yetişkinlerde çözümlenmemiş travmanın belirtileri çeşitli olabilir ve sıklıkla başka sorunlarla karıştırılabilir. Ulusal Ruh Sağlığı Enstitüsü'ne (NIMH) göre yaygın tepkiler arasında kalıcı kaygı, üzüntü ve öfke duyguları yer alıyor. Kendinizi kolayca ürkmüş, sürekli gergin veya sinirlilikle mücadele ederken bulabilirsiniz. Diğer belirtiler arasında, işinizi ve günlük görevlerinizi etkileyebilecek konsantrasyon güçlüğünün yanı sıra kabuslar veya uykusuzluk gibi uyku sorunları da yer alır. Ayrıca arkadaşlarınızdan ve ailenizden uzaklaşabilir veya bir zamanlar keyif aldığınız aktivitelere olan ilginizi kaybedebilirsiniz. Bu semptomlar sinir sisteminizden gelen, hala yüksek alarm durumunda olduğuna dair sinyallerdir.

Warning Signs in Children

Çocuklar genellikle travmayı yetişkinlerden farklı şekilde ifade ederler çünkü henüz duygularını ifade edecek dili geliştirmemişlerdir. Çok küçük çocuklarda (altı yaş altı), tuvalet eğitimi aldıktan sonra yatağı ıslatmak veya konuşmayı unutmak gibi gerileyici davranışlar görebilirsiniz. Bir ebeveyne veya bakıcıya alışılmadık derecede yapışabilir veya oyun sırasında korkutucu olayı canlandırabilirler. Bu davranışlar, çocuğun yoğun duygularını işlemenin ve sıkıntılarını iletmenin sözsüz yoludur. Bu işaretleri tanımak, onlara yeniden güvende hissetmeleri için ihtiyaç duydukları desteği almanın anahtarıdır.

Travma Size Aslında Ne Yapar?

Travma, zihinsel, fiziksel ve duygusal sağlığımız üzerinde derin etkileri olan, derinden üzücü veya rahatsız edici bir deneyimi ifade eder. Bu, istismar, ihmal, sevilen birinin kaybı, kazalar veya şiddete veya felakete maruz kalma gibi olayları içerebilir. Fiziksel ya da duygusal olarak tehdit edici olarak algıladığımız bir olay ya da durumla karşılaştığımızda ve bu durum baş etme yeteneğimizi zorladığında travmaya neden olabilir. Bu, uzun vadeli sonuçlara yol açabilir: Travma sonrası stres bozukluğu (PTSD), kaygı, depresyon, öz düzenlemeyle ilgili zorluklar ve beynimizdeki değişiklikler. Travmanın son derece öznel olduğunu hatırlamak önemlidir; birimiz için travmatik olabilecek bir şey, bir başkası için travmatik olmayabilir. Olaya ilişkin algımız, kişisel dayanıklılığımız ve mevcut destek sistemlerimiz travmatik olayın etkisini önemli ölçüde etkileyebilir.

Travmayı İyileştirmek için 8 Strateji

1. Tune Into the Brain-Body Connection

Beyin ve vücut arasındaki bağlantı çok derindir. Bunu, her iki yönde de akan trafiğin (düşüncelerimiz, duygularımız ve fizyolojik tepkilerimiz) olduğu, iki yönlü hareketli bir otoyol olarak hayal edin. Komuta merkezi olan beynimiz, düşünce ve duygularımıza göre sinyaller gönderir. Bu sinyaller fiziksel olarak kalp atış hızı, kan basıncı ve kas gerginliğindeki değişiklikler olarak kendini gösterir. Eş zamanlı olarak vücudumuz beyne geri bildirim göndererek duygu ve düşüncelerimizi etkiler. Bu dinamik etkileşim, strese ve travmaya verdiğimiz tepkilerin temelini oluşturur.

Travma ya da kronik stres yaşadığımızda, otoyol trafiği aşırı hızlanmaya başlayabilir ve sinyaller genellikle "savaş ya da kaç" döngüsüne takılıp kalır. Kapanmayan bir araba alarmı gibi, vücudumuz da yüksek alarm durumunda kalır ve bu da kronik strese ve sağlık sorunlarına yol açar. Devam eden travma veya ağır deneyimler nedeniyle bu alarm sistemi tekrar tekrar devreye girdiğinde beynimizin yapısında ve işlevinde uzun vadeli değişikliklere yol açabilir. Örneğin araştırmalar, stres hormonlarına uzun süre maruz kalmanın hipokampüsü (hafıza ve öğrenmeden sorumlu bölge) küçülterek hafızanın işlenmesinde zorluklara yol açabileceğini göstermiştir.

Farkındalık ve kontrollü nefes egzersizleri bize GPS gibi yol gösterebilir. Trafiği yavaşlatmaya yardımcı olarak bize stresli "savaş ya da kaç" döngüsünden çıkma ve "dinlenme ve sindirme" olarak bilinen daha sakin bir duruma girme şansı verirler. Meditasyon stresi önemli ölçüde azaltabilir ve zihinsel sağlığı iyileştirebilir. Derin, kontrollü nefes alma kan basıncını düşürebilir ve sakinlik hissini artırabilir. Farkındalık uygulamak beynimizin strese tepkisini yeniden ayarlamaya yardımcı olur, beyin ve vücut arasında uyum yaratır. Bu, aşırı içki içmek gibi sağlıksız başa çıkma mekanizmalarını yavaş yavaş azaltmamıza yardımcı olabilir ve kalıcı değişimin önünü açabilir.

Understand Your Window of Tolerance

Stresle başa çıkmak için "tolerans pencerenizi" kişisel konfor bölgeniz olarak düşünün. Bu pencerenin içinde olduğunuzda kendinizi sağlam, mevcut ve bunalmış hissetmeden günlük zorlukları yönetebildiğinizi hissedersiniz. Açıkça düşünebilir ve durumlara düşünceli bir şekilde yanıt verebilirsiniz. Ancak travma bu pencereyi daraltabilir ve bu pencerenin dışına itilmeyi çok daha kolay hale getirebilir. Pencerenizin dışındayken aşırı uyarılmış (endişeli, kızgın, paniklemiş) veya aşırı uyarılmış (hissiz, bağlantısız, boş) hissedebilirsiniz. İlk adım basitçe nerede olduğunuzu tanımayı öğrenmektir. Kendinizi kontrol ederek, pencerenizin kenarına yaklaştığınızı gösteren işaretleri fark etmeye başlayabilirsiniz, bu da size tamamen bunalmış hissetmeden önce bir başa çıkma becerisi kullanma şansı verir.

Use the 5-4-3-2-1 Grounding Method

Bir panik dalgasının veya geçmişe dönüşün başladığını hissettiğinizde, düşünceleriniz ve duygularınız tarafından sürükleniyormuşsunuz gibi hissedebilirsiniz. 5-4-3-2-1 topraklama yöntemi sizi şimdiki ana geri çekebilecek güçlü bir çapadır. Çok basittir ve sizi yakın çevrenizle yeniden bağlantıya geçirmek için beş duyunuzu kullanır. Durun ve sessizce adlandırın: Görebildiğiniz 5 şeyi, fiziksel olarak hissedebildiğiniz 4 şeyi (yere basan ayaklarınız veya gömleğinizin dokusu gibi), duyabildiğiniz 3 şeyi, koklayabildiğiniz 2 şeyi ve tadabildiğiniz 1 şeyi. Bu teknik, odağınızı içsel sıkıntıdan dışsal, nötr bilgiye kaydırarak travma tepkisini kesintiye uğratır ve beyninize şu anda güvende olduğunuzu hatırlatır.

Try Calming Breathing Exercises

Nefesimiz sinir sistemimizi etkilemek için sahip olduğumuz en doğrudan araçlardan biridir. Tetiklendiğimizde nefes alışımız sıklıkla yüzeysel ve hızlı hale gelir ve beynimize tehlike sinyali verir. Nefesimizi kasıtlı olarak yavaşlatarak bunu tersine çevirebiliriz. Şunu deneyin: Dörde kadar sayarak burnunuzdan yavaşça nefes alın, ikiye kadar sayarak yavaşça nefesinizi tutun ve ardından altı veya sekize kadar sayarak ağzınızdan yavaşça nefes verin. Önemli olan nefes verişinizin nefes alışınızdan daha uzun olmasını sağlamaktır. Bu basit eylem, kalp atış hızınızı düşürmenize yardımcı olan ve vücudunuza rahatlamanın güvenli olduğunu söyleyen parasempatik sinir sistemini (vücudumuzun "dinlenme ve sindirim" modu) harekete geçirir. Bunu stresin arttığını hissettiğiniz her yerde, her zaman yapabilirsiniz.

2. Find Support: How to Get the Right Help

İyileşmemiş travma, beynimizin karar verme ve dürtü kontrolü gibi yürütücü işlevlerden sorumlu kısmı olan prefrontal korteksimizi de etkileyerek duygularımızı yönetmemizi zorlaştırabilir. Travmayla uğraşırken bununla tek başımıza yüzleşmek zorunda olmadığımızı unutmamak çok önemlidir. Travma terapisinde uzmanlaşmış terapistlerin veya danışmanların profesyonel yardımı, iyileşme yolculuklarımızda oyunun kurallarını değiştirebilir. Travma alanında eğitim almış terapistler, travmanın beynimizi ve bedenlerimizi nasıl değiştirdiğini anlarlar. Bireylerin travmatik deneyimleri işlemesine ve dayanıklılığı artırmasına yardımcı olmak için özel olarak tasarlanmış kanıta dayalı terapötik yaklaşımlar kullanırlar.

Örneğin Bilişsel Davranışçı Terapi (CBT), zararlı davranışlara veya duygulara yol açan düşünce kalıplarını tanımlamamıza ve değiştirmemize yardımcı olur. Negatif düşünceleri yeniden çerçevelendirerek BDT, travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) ve travmayla ilişkili diğer bozuklukların semptomlarını azaltmaya yardımcı olabilir. Bir diğer güçlü araç ise Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme'dir (EMDR). Bu terapi, travmatik anıları işlememize ve uzun vadeli etkilerini azaltmamıza yardımcı olmak için yönlendirilmiş göz hareketlerini kullanır. Bu, travmatik anıları, yıkıcı parçalar olarak kalmasına izin vermek yerine, genel yaşam hikayemize entegre ederek yeniden işler. Unutmayın, konu terapi olduğunda herkese uyan tek bir kalıp yoktur; bir kişi için işe yarayan şey bir başkası için işe yaramayabilir. Kişisel olarak sizinle rezonansa girebilecek, kullanabileceğiniz kaynakları araştırmaya biraz zaman ayırın.

Explore Different Therapy Options

Doğru terapötik yaklaşımı bulmak kişisel bir süreçtir ve çeşitli yöntemler özellikle travmayı ele almak için tasarlanmıştır. En yaygın olanlardan biri, travmatik deneyimlerden kaynaklanan yararsız düşünce kalıplarını ve davranışları tanımlamaya ve değiştirmeye odaklanan Bilişsel Davranışçı Terapidir (BDT). Bu düşünceleri susturmayı öğrenerek, TSSB gibi durumların semptomlarını etkili bir şekilde azaltabilirsiniz. Bir diğer güçlü seçenek ise Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme'dir (EMDR). Bu teknik, beyninizin travmatik anıları işlemesine ve bütünleştirmesine yardımcı olmak, duygusal yükü ve uzun vadeli etkilerini azaltmak için yönlendirilmiş göz hareketlerini kullanır. Bu, anılarınızın sürekli olarak şimdiki zamanınıza izinsiz girmesine izin vermek yerine, geçmişinizde doğru yerlerini bulmalarına yardımcı olmakla ilgilidir.

A Note on Support Groups

Benzer deneyimlere sahip başkalarıyla bağlantı kurmak inanılmaz derecede doğrulayıcı olabilir. Ancak konu travma olduğunda destek grupları konusunda dikkatli olmak akıllıca olacaktır. Paylaşmak bir topluluk duygusunu geliştirebilirken, travmatik olayları eğitimli bir profesyonelin rehberliği olmadan tartışmak bazen işleri daha da kötüleştirebilir veya yeniden travmatizasyona yol açabilir. Bu nedenle pek çok uzman, destek gruplarının bireysel terapiyle birlikte kullanılmasının en faydalı olduğunu öne sürüyor. Bu, ortaya çıkanları işlemek için güvenli ve yapılandırılmış bir alana sahip olmanızı sağlar. Quietmate uygulamasında oluşturduğumuz gibi denetlenen ve destekleyici bir topluluk, yapılandırılmamış ve potansiyel olarak konuşmaları tetikleme riski olmadan, iyileşmeye giden dengeli bir yol oluşturarak teşvik ve bağlantı sunabilir.

3. Get to Know Your Triggers

Tetikleyiciler zihnimizdeki gizli tetikleyicilerdir. Biriyle karşılaştığımızda beynimiz hızla geçmiş deneyimleri hatırlar. Travmatik bir olayla bir bağlantı bulursa stres tepkisini başlatır ve bizi "savaşmaya ya da kaçmaya" hazırlar. Bunlar beynin geçmiş deneyimlere dayanarak bizi potansiyel tehlikeye karşı uyarma yoludur. Ancak tetikleyiciler bizi sıkıntıya sokabilir ve sağlıksız başa çıkma mekanizmalarına yönlendirebilir. Onlar her birimiz için benzersizdir. Tetikleyicilerimizi anlamak iyileşme için kritik öneme sahiptir. Bu tuzakların farkına varmak ve bunlara verdiğimiz tepkiyi daha sağlıklı alternatiflerle (derin nefes almak veya tempolu yürüyüş yapmak gibi) değiştirmek, beynin ödül sistemini yeniden yapılandırmaya yardımcı olarak kalıcı değişiklikleri daha uygulanabilir hale getirebilir. Ancak bunu yapabilmek için bu tetikleyicileri bilmemiz ve takip etmemiz gerekiyor.

4. Make Self-Care Your Priority

Kişisel bakım sadece köpük banyosu ve spa günlerinden ibaret değildir; fiziksel, zihinsel ve duygusal sağlığınıza dikkat etmek için kasıtlı eylemlerde bulunmakla ilgilidir. Hareket, iyi yemek ve yeterli uyku anlamına gelir. Hareket gevşemeyi teşvik etmeye yardımcı olur. İyi beslenmek de önemlidir; tıpkı vücudumuzun besleyici gıdalara ihtiyacı olduğu gibi beynimizin de ihtiyacı vardır. Bazı besinler beyin sağlığımızı güçlendirebilir, ruh halimizi iyileştirebilir ve stresi azaltabilir. Omega-3 yağ asitleri, antioksidanlar ve vitaminler açısından zengin dengeli bir beslenme, optimal beyin fonksiyonu için çok önemlidir. Uyku, yeniden şarj olmaktan daha fazlasıdır.